Bóg sam wystarcza

Święta Teresa z Ávili (1515–1582) jest nazywana przez cały Karmel na świecie po prostu Matką. Chodzi tu oczywiście o macierzyństwo duchowe. W przypadku św. Teresy mamy bowiem do czynienia wprost z fenomenem kobiety. Jej przesłanie duchowe dobrze streszcza napis wyryty na statui w watykańskiej bazylice: Mater spiritualium (Matka osób prowadzących życie duchowe).

Kościół zawdzięcza Teresie od Jezusa tak wiele, że przełamał wielowiekowe opory i po ponownym zbadaniu sprawy nadał jej – jako pierwszej kobiecie w historii chrześcijaństwa – tytuł doktora Kościoła powszechnego. Fundament jej dzieła pisarskiego, na które składają się cztery księgi oraz listy, stanowi osobiste doświadczenie Boga. Ono jest zarazem źródłem jej kolejnego wielkiego dzieła, jakim są fundacje klasztorów karmelitanek bosych. To głównie do karmelitanek kierowała swoje pisma. Jednak doktryna w nich zawarta jest tak uniwersalna, że współczesny czytelnik nawet nie zauważa, że pierwszymi adresatkami były zakonnice.

Książka składa się z powstałych w ciągu wielu lat artykułów, a także specjalnie dopisanych obecnie wprowadzeń i wyjaśnień. Wszystkie dawne teksty zostały przejrzane i niekiedy gruntownie przepracowane z nadzieją, że staną się dobrym wprowadzeniem do pism Wielkiej Mistyczki Karmelu.