Teatr w służbie Trójcy

Synteza związków teologii i teatru na przykładzie modelu Trójcy Świętej w Teodramatyce Hansa Ursa von Balthasara

Teologia dramatyczna to ujęcie wszystkiego, co wchodzi w zakres wydarzenia Jezusa Chrystusa jako Tego, który zawarł w sobie cały dramatyzm ludzkiej egzystencji i nadał jej sens: posłanie, grzech, łaskę, śmierć i zmartwychwstanie. Ujęcie to odbija w sobie pełnię egzystencji dotykającej każdego człowieka. Teodramatyka jest głębią działania,  połączeniem dwóch gałęzi: estetyki i egzystencjalnej dynamiki, wreszcie procesem relacji spotkania  Boga z człowiekiem, gdzie Bóg jest Tym, który  wszystko rozpoczął i działa dla człowieka i przy udziale człowieka – wciąga niejako jednostkę do Bożej akcji, ponieważ „właściwie istnieje tylko jeden dramat – dramat z Bogiem”.

W temacie podjętym przez autora przyjęto określoną metodologię. Interpretacja i analiza zagadnień oraz treści dzieła Balthasara posłużyła do nakreślenia spójnego modelu, z którego wyłania się szereg różnorodnych motywów i treści wynikających z metaforyki dramatu przyjętej przez teologa z Bazylei. Następnie synteza związków pozwala wyróżnić ogólne i szczegółowe wnioski, co do zaangażowania Ojca, Syna i Ducha Świętego w każdy element dramatu zbawienia.