Różaniec ikonami pisany

W różańcu nasze życie splata się z życiem Matki Bożej. Sytuacje z codzienności stają się jakby odbiciem wydarzeń ewangelicznych. Idziemy drogą Maryi, kroczymy Jej śladami – to nam daje odwagę, uwalnia od lęku… W ten sposób modlitwa różańcowa, która jest łącznikiem między niebem a ziemią, staje się siostrą ikony, nazywanej oknem ku wieczności. Czasem, w chwilach ciężkich, kiedy nawet powtarzanie Zdrowaś Maryjo wydaje się być ponad nasze siły, wystarczy przesuwać wzrok z jednej ikony na drugą, by w ten sposób złączyć swoje życie i swoje cierpienie z życiem Jezusa i Maryi. Zawsze odnajdziemy się w którejś z tajemnic.

Julita Jaśkiewicz-Macek jest absolwentką Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie następnie pracowała i doktoryzowała się w roku 1984. Projektując wnętrza sakralne, poszukuje środków plastycznych pozwalających stworzyć przestrzeń dla modlitwy. Dlatego zaczęła pisać ikony. Zafascynowana tą trudną i bogatą sztuką, poznawała jej tajniki w Krakowie pod kierunkiem o. Zygfryda Kota SJ, a później w Warszawie w Studium Chrześcijańskiego Wschodu – na warsztatach prowadzonych przez Mateusza Środonia.

Ikony Julity Jaśkiewicz-Macek są wyjątkowe w swojej ekspresji. Reprezentują rzadkie połączenie oryginalności ze zręczną techniką opartą na starej tradycji bizantyjskiej. Artystka stosuje temperę jajeczną oraz metody pozłotnicze, które dają fascynujące efekty. Jej ikony zachowują kanon sztuki bizantyjskiej, nie są jednak kopiami. To nieszablonowe kompozycje, nawiązujące zarówno do wzorów greckich, jak i rosyjskich.

Julita Jaśkiewicz-Macek jest współzałożycielką grupy ikonopisów Agathos, której członkowie pracują wspólnie nad ikonami, studiują duchowość chrześcijańskiego Wschodu, organizują wystawy, spotkania i prelekcje dla różnych środowisk.