Pisma o św. Marcinie z Tours

Niewielu świętych wywarło tak różnoraki i tak wielki wpływ po swojej śmierci, jak to miało miejsce w wypadku św. Marcina. Tours stało się, po Rzymie i Komposteli, jednym z najpopularniejszych miejsc pielgrzymkowych Europy. Dzieła Sulpicjusza Sewera dotyczące Marcina, a więc Żywot, Listy i Dialogi, należały, obok Żywota św. Antoniego, do wielkich bestsellerów średniowiecza, zczytywanych przez żądnych cudów czytelników, i były wielokrotnie przerabiane w różnych zbiorach legend.

Nie ma chyba w Europie muzeum, w którego kolekcji malarstwa średniowiecznego nie znajduje się przynajmniej jeden obraz pokazujący Marcina oddającego swój płaszcz ubogiemu. Ta zaś scena stała się niejako hasłem wywoławczym dla wielkich poczynań charytatywnych Kościoła: Marcin dzielący się swym płaszczem i Chrystus ukazujący się św. Marcinowi przypominały wszystkim chrześcijanom o obowiązku niesienia pomocy potrzebującemu.

Święty Marcin jest patronem wojskowych, jeźdźców, myśliwych, kapłanów, zakonników, misjonarzy, podróżujących, a nawet hotelarzy i krawców. Szczególnie czczony jest także w Poznaniu; w dniu 11 listopada obchodzony jest odpust, którego specjalnością są świętomarcińskie rogale. Liczne kościoły św. Marcina są rozsiane po całej Polsce. 

Sulpicjusz Sewer (ur. ok. 363 r., zm. ok. 420 r.) – prawnik, historyk i hagiograf łaciński, pochodzący z rzymskiej Galii, w wieku około 30 lat nawrócony na chrześcijaństwo. Uważa się go powszechnie za jednego z najwybitniejszych prozaików późnej starożytności. Autor Żywota świętego Marcina - dzieła, które cieszyło się przez wieki niebywałą popularnością i wywarło olbrzymi wpływ na kulturę, religię a nawet politykę europejską. Nazywany jest jednym z ojców hagiografii i chrześcijańskim Salustiuszem.