O naśladowaniu Chrystusa

Klasyka duchowości chrześcijańskiej

Popularny poradnik życia chrześcijańskiego powstał prawdopodobnie przed rokiem 1427 i stał się najczęściej czytaną po Biblii książką na świecie. Składa się z czterech ksiąg: Zachęta pomocna w życiu duchowym, Zachęta do życia wewnętrznego, O wewnętrznym ukojeniu i Gorąca zachęta do Komunii Świętej, które przypuszczalnie powstały w różnym czasie jako odrębne dzieła. Fragmenty dzieła zostały włączone do liturgii godzin w posoborowym brewiarzu.

Książka doskonale nadaje się do codziennych rozważań i modlitwy. Napisana w formie dialogu ucznia z niewidzialnym mistrzem była ulubioną lekturą wielu świętych i mistyków, m.in. Franciszka Salezego, Ignacego Loyoli, Josemaríi Escrivy, Teresy z Lisieux, Jana XXIII i Thomasa Mertona. Wśród czytelników tego dzieła wymienia się również Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Cypriana K. Norwida i Stefana Żeromskiego. W czasie II wojny światowej wysyłano je do obozów jenieckich i przemycano do obozów koncentracyjnych.

W Polsce pierwszy (anonimowy) przekład ukazał się w 1545 r. Autorami kolejnych byli m.in. ks. Jakub Wujek, ks. Aleksander Jełowicki czy Anna Kamieńska. Prezentowane wydanie cechuje się znakomitym tłumaczeniem o. Wiesława Szymony OP, który otrzymał wyróżnienie Stowarzyszenia Wydawców Katolickich Feniks 2006 za „pełen subtelności język oddający wiernie klimat devotio moderna”.