Liturgia pierwotnego Kościoła

Jest zapewne rzeczą mądrą i godną pochwały powracać myślą i sercem do źródeł liturgii świętej. Badanie bowiem przeszłości niemało przyczynia się do głębszego i dokładniejszego poznania znaczenia świąt i treści używanych formuł i świętych ceremonii.

Liturgia Kościoła katolickiego to budowla, w której nadal żyjemy i w istocie jest to ten sam budynek, w którym chrześcijanie żyli wiele wieków przed nami. Przez dwa tysiąclecia jego struktura stawała się coraz bardziej skomplikowana, wciąż przebudowywana i kształtowana, tak że plan budynku zaciemniał się do tego stopnia, że przestaliśmy się w nim czuć jak w domu, bo przestaliśmy go rozumieć. Musimy więc zapoznać się z planami, bo one powiedzą nam, jaki był prawdziwy zamysł dawnych architektów, a jeśli zrozumiemy ich intencje, nauczymy się bardziej cenić budowlę. A jeśli będzie konieczne dokonanie zmian struktur czy zaadaptowanie ich do potrzeb współczesnych ludzi, zrobimy to w taki sposób, żeby tam gdzie to możliwe nie utracić niczego z drogocennego dziedzictwa.

Josef Andreas Jungmann SJ (ur. 1889 r. – zm. 1975 r.) - wieloletni profesor Uniwersytetu w Insbrucku oraz redaktor naczelny „Zeitschrift für Katholische Theologie”. Opublikował ponad 300 pozycji, w tym monumentalne opracowanie o historii Mszy św. (Missarum Sollemnia), kilkakrotnie wydawane i tłumaczone na inne języki. Należał do pionierów odnowy liturgicznej i do współtwórców soborowej i posoborowej reformy. W swych studiach ukazywał potrzebę i sens reformy nie tylko w oparciu o najstarsze korzenie liturgii, lecz także o pogłębione treści teologiczno-pastoralne.